Een jaar na 09-08-2018
De beklimming
We staan op de top en genieten van het heldere uitzicht
De vlag wappert, vol trots en bewust kijken we naar het resultaat
Ons gezin, soms lastige paden en keuzes gehad, maar in evenwicht
Eén donderklap, we vallen van de prachtige berg en raken de rand
Opgevangen door een paar zekeringen, bungelend boven de afgrond
We kijken elkaar aan, de wanhoop nabij, we zijn gestrand
Angst voor het diepe dal, maar ook voor de hoge beklimming
Vallen er hulplijnen uit het niets naar beneden en trekken ons omhoog
In de verte de meiden zoekend naar evenwicht en bezinning
We weten, we doen het niet alleen, samen moet het lukken
We klimmen en klauteren, dan is er toch weer de ochtendzon
Glinsterend en ons uitnodigt de vele bloemen om ons heen te plukken
De zon stimuleert ons ondanks de kou om de weg te verkennen
Dan toch weer ineens die grijze mist, regen en tegenwind
Verdwaald in de nacht, een zwart gat, geen ster te bekennen
Enkele hulplijnen in de war en met zichzelf in de knoop
We staan stil, vertwijfeling en verslagenheid
Door onmacht en onbekendheid verdwijnt soms de hoop
We vallen naar beneden, soms een stukje en soms diep
Gelukkig altijd opgevangen door oude en ook nieuwe zekeringen
Opgelucht, weer een pad gevonden dat naar boven liep
We klimmen en klauteren vanuit ons vertrouwde basiskamp
De top van deze prachtige berg gaan we nooit meer helemaal halen
Halverwege zou al mooi zijn na deze grote en verschrikkelijke ramp
We vertrouwen erop dat velen met ons mee blijven klimmen in het gemis
Dat die ene topper daarboven, ons af en toe een onzichtbaar lijntje toegooit
En we weer kunnen gaan zeggen hoe geweldig mooi het uitzicht is
---------------------Ɛ©Ɛ---------------------
