CONDOLEREN

Het definitieve afscheid is zojuist geweest en je staat in de rij om te kunnen condoleren. Je wilt het niet te gezellig hebben en ondertussen denk je: "Als ik maar geen gefeliciteerd zeg".
Nou troost jezelf, het gebeurt! Zeker als je van plan was "van harte gecondoleerd' te zeggen. Het is niet heel erg, maar het helpt niet.

Het woord "gecondoleerd" zegt mij dan ook niet veel. Ik zeg het ook wel eens, maar het is eigenlijk een frase, een nietszeggende uitdrukking. En zo voelt dat op een gegeven moment ook. Het woord "condoleren" is afgeleid van het latijn "con dolore". Het betekent je medelijden tonen. Niks mis mee, maar je kunt het mijns inziens op een warmere manier doen. Denk hierbij aan: "Ik voel intens met je mee"- "Mijn medeleven". De Engelsen zeggen het zo mooi: "My deepest sympathy" oftewel "Mijn innige deelneming".

Tijdens een van mijn coachingstrajecten gaf een nabestaande aan: "Ik had het gevoel dat ik de sterkste moest zijn tijdens het condoleren, maar ze komen toch om mij te ondersteunen?" En dat is herkenbaar. Soms weten aanwezigen niet wat ze kunnen zeggen en die onhandigheid is niet troostend, maar is juist doodvermoeiend voor de nabestaande.

Inmiddels zie je vaker dat er geen traditionele condoleance is na een crematie of begrafenis. Het in de rij staan wachten is vaak voor alle partijen niet prettig. Mensen vinden het vaak, dat is heel begrijpelijk, moeilijk om op zo'n verdrietig moment de juiste woorden te vinden.
Wij kozen na het overlijden van onze zoon er voor om ons als familie vrij te bewegen tussen de genodigden. Je spreekt misschien niet iedereen, maar de momenten dat je iemand wel treft zijn heel waardevol en troostend, dat wat je beiden op dat moment nodig hebt. Het kan dus een mooie manier zijn om met de condoleance om te gaan.
Voel jij je er ongemakkelijk bij omdat je niet in een rij stond, de nabestaande niet getroffen en gesproken hebt? Dan heb je een mooie reden om er later nog eens langs te gaan.