Soms is een collega ook een vriendin.
Vandaag denk ik aan Resi.
Drie jaar geleden overleed zij, mijn dierbare collega, steun en toeverlaat.
Na het overlijden van onze zoon was ze er. Wekelijks stond ze op de stoep, gewoon, even kijken hoe het ging. Toen ik weer aan het werk ging, was zij degene die mij onvoorwaardelijk steunde.
Waar ik als functioneel applicatiebeheerder de knoppen niet meer kon vinden door mijn “rouwbrein”, was zij degene die me stuurde, luisterde, hielp.
Totdat zij ziek werd.
Zij knokte door, werkte door, onder immuuntherapie.
Ik rouwde.
We leefden in een wereld die niet de onze leek.
En toch waren we er allebei therapeutisch aan het werk, met alles wat we doormaakten.
Regelmatig kom ik op kantoor opnieuw haar naam tegen en denk ik aan hoe we samen de afdeling Zorgadministratie hebben opgebouwd, geautomatiseerd, gestructureerd. Een hele klus na de transitie in de zorg. Zij was van de techniek en financiën, ik van de helicopterview en workflow.
Er groeide een mooie samenwerking. Zodra er in de systemen iets aangepast moest worden, kwam standaard de vraag aan mij “Erna, waar kan het verkeerd gaan als ik dit aanpas”. Ze had lef, lef om in de systemen als functioneel applicatiebeheerder, bij veranderingen, de enter knop in te drukken.
Na het overlijden van mijn zoon was ze er. Het verlies heeft mij veranderd. Niet in negatieve zin, maar het heeft wel blijvend invloed gehad op hoe ik in het leven en in mijn werk sta. Gelukkig kreeg ik de ruimte van mijn werkgever om andere keuzes te maken.
Nu werk ik binnen de afdeling Kwaliteit en heb ik daarnaast mijn eigen bedrijf succesvol kunnen uitbouwen.
Vanuit mijn bedrijf begeleid ik organisaties en medewerkers bij rouw (op de werkvloer). Ik weet uit ervaring hoe lastig het kan zijn voor leidinggevenden en collega’s om goed om te gaan met iemand die rouwt.
Re-integreren op het werk na een (traumatisch) overlijden is hard werken en zwaar, maar soms kan het juist heel goed. Op maat, stap voor stap. Daar waar mogelijk, moedig ik dat ook zeker aan in mijn coaching.
Werk en rouw hoeven elkaar niet uit te sluiten, mits er ruimte is. Mits je je gezien en veilig voelt.
Deze is voor Resi.
Want soms is een collega een vriendin en een reden om op het werk te zijn.
Ik mis je.
